Nocą nie widać tu gwiazd

Idę dzisiaj na wesele, od rana robię więc wszystko, co tylko jestem w stanie wymyślić, żeby nie zacząć się szykować. Gram w Need for Speeda. Oglądam „Better call Saul”. Publikuję „Nocą nie widać tu gwiazd”. Tego typu rzeczy.

Czytałam to cholerstwo po dwie strony dziennie od dwóch miesięcy, wprowadzając drobne poprawki i wreszcie skończyłam. Jak się okazało, ta cegła jest niewiele krótsza od obu części „Kontrapunktu” razem wziętych i na siedemset cztery strony. Całkiem ładnie. „Kontrapunkt” postanowiłam podzielić na dwie części, ale „Nocą nie widać tu gwiazd” nie nadaje się do dzielenia, więc pozostanie jednoczęściowe, do połknięcia na raz. Zostawiam na blogu pierwsze dziesięć rozdziałów, które są również do pobrania na beezar za darmo w wersji pdf. Jeśli ktoś chce książkę, a nie ma 32 złotych – długo się wahałam, bo to dosyć dużo, ale to też dosyć dużo tekstu – to zamiast stwierdzać, że trudno, w takim razie nigdy tego nie przeczyta, niech po prostu do mnie napisze. Wolę, żebyście mieli ebook niż nie mieli ebooka.

Rzucam go więc w Wasze ręce z piękną okładką autorstwa Me., której ogromnie, ogromnie dziękuję. A ja idę wymyślać kolejne powody, żeby jeszcze nie zacząć się malować i marudzić mojemu chłopakowi, że nie pozwolił założyć mi dżinów i białej koszuli, tylko nalegał na sukienkę. Oficjalnie chłop mnie ogranicza, chyba się zastrzelę. 

Trzymajcie za mnie kciuki, żebym przeżyła ten wieczór. Bo jak go przeżyję to w poniedziałek się zbiorę i dokończę rozdział „Osób, które możesz znać”. Promise.

A teraz kliknijcie tu: